Webhocam

Okumaya başlamadan “ne anlatıyon be abla gözünü seveyim be abi” diyenler şimdiden gidebilir, çünkü biliyoruz ki tüm insanlar aynı anda mutlu olamazlar. Aynı anda herkesin mutlu olduğu anlar, çoğunlukla masallarda yaşanır. Hatta onda bile bazen cadılar, yani birileri ölür. Hiç kimse aynı anda siyahı ya da beyazı göremez; ancak tüm bu anların karşımı, herkes için aynı yani "gri".

İşte sosyal medya çoğu zaman, aslında bize hepimizin ortalamasının gri olduğunu ve bunu kabul ederek yaşamamız gerektiğini unutturuyor. Çoğu insan, hayatı boyunca birilerine sadece siyah demek için yaşıyor, bunu yaparken diğerlerinin "siyahı" olabiliyor. Hatta bunun nasıl çalıştığını bilen bazı önemli kişiler, siyahın kim olduğu konusunda zaman zaman aklınızı karıştırıyor, üstelik ruhunuz bile duymuyor.

Aynı fikre sahip olduğunuz bir hesap, normal şartlarda asla karşınıza çıkmayacak bir tweet’i alıntılayarak tepki gösteriyor. Siz de sadece o tepki bağlamında asıl olayı tüketiyorsunuz. Size yakın bir hesabın tepkisi olduğu için önce tepkiyi benimsiyorsunuz. Sonra bu tepki üzerinden oluşan fikrinizle asıl olayı konuşuyorsunuz. Peki ya tepki haksız bir tepkiyse ve asıl olay doğruysa? Ön yargılarınız bunu görmenizi engelliyor.